Świeca Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom jest symbolem pamięci o najsłabszych, potrzebujących naszej pomocy i uwagi. Świeca ta symbolicznie stawiana jest czasem podczas Wigilii na pustym talerzu oczekującym na ubogiego, nieznajomego, wędrowca.

Pierwsze świece Caritas zapłonęły na polskich stołach w 1993 roku. Pierwsza akcja wigilijna realizowana była w kilku zaledwie diecezjach. W 1994 roku świece płonęły już na stołach wigilijnych w całej Polsce. W ostatnich latach przed świętami Bożego Narodzenia rozprowadzanych jest kilka milionów świec Caritas. Dzięki temu przez 21 trwania akcji lat pomoc otrzymało kilka milionów dzieci z ubogich rodzin. W akcji Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom biorą udział wszystkie diecezje w Polsce.

Sens akcji WDPD polega nie na „sprzedawaniu” świec ale ich rozprowadzaniu w parafiach za umowną kwotę 5 lub 12 zł, która nie stanowi „ceny” świecy ale wysokość wsparcia dla wszystkich akcji krajowych i zagranicznych prowadzonych w ramach tej akcji. Po odliczeniu kosztów związanych z produkcją i dystrybucją świec, pozostające środki są dzielone częściowo na potrzeby Caritas w danej parafii a częściowo na Caritas w danej diecezji. Dlatego każda rodzina czy indywidualna osoba nabywająca świece ma pewność, że ofiara, którą przy tej okazji składa, zostanie przeznaczona na pomoc nie bliżej nieokreślonym osobom gdzieś „w świecie”, ale najbardziej potrzebującym w swojej parafii i diecezji. Jest to zatem dodatkowa okazja do wsparcia dzieła charytatywnego przez tych, którym obowiązki wynikające z wykonywania zawodu, opieki nad rodziną i domem nie pozwalają na osobiste zaangażowanie się w pomoc potrzebującym we własnej wspólnocie parafialnej.

Świece Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom można nabyć w zakrystii.